31 Ekim 2012 Çarşamba

Hong Kong'da Cadılar Bayramı

Bugün 'Halloween' dedikleri ve bizde Cadılar Bayramı olarak adlandırılan 31 Ekim günü. Asla ilgimi çekmemiş olan ve zaten ülkemizde de pek bir anlamı olmayan bu 'Halloween', günün birinde garip bir tesadüf eseri kendimi içinde bulmamla hayatımın en ilginç anılarından birini yaşattı bana.

İki sene önce işim gereği Çin'in Shenzhen kentine giderken gidiş dönüş biletimi Hong Kong üzerinden almıştım. Dönmeden önce Hong Kong'da iki gün ve bir gece kalma fırsatı bulmuştum. Ve ne tesadüftür ki o gece Cadılar Bayramına denk gelmiş. Birlikte gittiğim arkadaşımla etrafımızda firavunlar, korsanlar vs. görünce birine sorduk ve o günün Cadılar Bayramı olduğu cevabını alınca neler döndüğünü anladık. Şehirde o gece gerçekten de bir Cadilar Bayramı partisi olacakmış ve bizim için artık hedef o partinin olduğu yerdi.

 
Lan Kwai Fong olarak adlandırılan yere geldiğimizde sokaklardan taşan rengarenk bir kalabalığın içinde bulduk kendimizi. İnsanlar etrafı barlarla çevrili sokaklar çemberi içinde, aynı yönde dönüyorlar, uğramak istedikleri bara gelince ayrılıyorlardı. Uğramak istenilen yer kaçırılınca geriye dönme şansı yoktu ve bir tur daha atmak gerekiyordu. Polis, bazı aralıklarda kalabalığı durdurarak dönüş yönünü tersine çevirdi. Biz de gece boyunca diğer insanlarla birlikte bu çemberin içinde döndük, ara ara yorulup kıyıda köşede durup resimler çektik, birkaç değişik barda içkiler içerek yorgunluğumuzu giderdik, sonra tekrar kalabalığın içine karıştık.


Yıllardır kullanmakta olduğum fotoğraf makinemi, içinde yüzlerce resim olduğu halde Çin'de kaybetmiştim. Hong Kong'a geldiğim gün ilk işim yeni bir makine almak oldu ve yeni makinenin ilk resimlerini bu partide çektim. Gecenin ve partinin anlamına uygun bir kılığa sahip olmamama rağmen boynuma asıl profesyönel makineyle gazeteci gibi bir şey zannedilmiş olacağım ki kimin resmini çekmek istediysem ya da kiminle resim çektirmek istediysem hiçbir itirazla karşılaşmadan seve seve poz verdiler. Hatta dansöz kıyafeti içinde olan bir bayandan resmini çekmek için izin istediğimde, resminin çekilmesine değer olmadığını düşündüğünü algıladığım bir ifadeyle "gerçekten mi" diyerek sevinçli bir şekilde poz vermişti. Ama sanırım bu itirazsız kabullerin esas sebebinde, iki gün boyunca gözlemlediğim kadarıyla Hong Kong'daki insanların, Çin'de gördüklerimin aksine, cana yakın ve sevecen olmalarının daha büyük bir payı var.


Gecenin en ilgi çeken tipleri arasında, bir barın ön kısmıyla sokak arasında kalan barikatların üzerine çıkıp müzik eşliğinde dans eden 'gay' tipler vardı. Gerçekten öyle olduklarını sanmıyorum, zira hem tavırları çok zorlama bir yapmacıklık taşıyordu hem de, meselâ, bir gün için o kadar özen gösterme abartısına gerek olmayacağını düşünmüşlerdi ki bacakları tıraşsızdı.

Bayanlar arasında dansöz kıyafetlerini tercih etmiş olanlardan birkaç kişiye rast geldim. Bunun yanı sıra, yakın kültürler olmasının etkisiyle geyşa kimonosundan esinlenilmiş giyseler giyenler de oldukça fazlaydı.

 
Gecenin en göze batan figürlerinden biri ise Beşinci Element filmindeki Leeloo kıyafetini seçmiş olan bayandı. Güzel fiziği ile bu seçiminin hakkını vermişti ve dansöz kıyafeti giyen arkadaşıyla beraber benim kamerama poz verme yakınlığını gösterdi.

 
 
Giysilerine ve makyajlarına fazlasıyla özen göstererek eğlenceye çok daha hazır bir şekilde gelen kişiler ise tüm kameraların hedefindeydi. Çin'de gördüklerimin aksine Hong Kong'lu kızlar çok daha güzel, alımlı ve samimilerdi. Ben de bunlardan bazıları ile birlikte resim çektirme şansına sahip oldum. Örneğin, bence fiziğiyle ve 'fantastik polis' kıyafeti seçimiyle gördüklerimin en çekicisi olarak nitelediğim bir bayan, birlikte resim çekme isteğime hiç itiraz etmedi.
 
 
Sonuç olarak sadece bir gece kalma fırsatı bulabildiğim Hong Kong'da, o gecenin Cadılar Bayramı'na tesadüf etmesiyle hayatımda unutamayacağım bir hatıraya sahip olmuş oldum. İş seyehatinin bir parçası olmadığından yanlış anlaşılmalara sebebiyet vermemek için, ve biraz da öyle bir eğlenceye özlem duyuyor olsam gerek ki 2010 senesindeki bu hatıramı bu satırlara iki sene sonra aktarıyorum. İstanbul'da da böyle bir eğlence tertip edilse güzel olur derdim ama yılbaşlarında Taksim gibi meydanlarda neler yaşandığını bildiğim için mümkün olmadığının farkındayım. Böylece Hong Kong gibi küçük bir yerde insanların görgü düzeylerinin de yüksek olsa gerektiği ortaya çıkıyor. Bir gün farklı bir ülkede, başka bir Cadılar Bayramında yine böyle bir eğlencenin içinde yer almayı hedeflerim arasına almış bulunuyorum. Tabii bu sefer daha isabetli bir kıyafet ile.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder